Ο λιγότερο... ανέτοιμος

Ο Δημήτρης Καρύδας αναλύει το ντέρμπι του ΣΕΦ, εξηγεί τις φιλοσοφίες Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού και κάνει μία πρώτη κριτική στις μεταγραφές.

09 ΟΚΤ 2015

Η πρόβλεψη παραμονές του ντέρμπι κυπέλλου ότι ο αγώνας θα ήταν μια μονομαχία ανέτοιμων αντιπάλων ήταν μάλλον αυτονόητο ότι θα επιβεβαιωθεί. Επιβεβαιώθηκε όχι απλά πανηγυρικά, αλλά και με τον πλέον εμφατικό τρόπο. Για σχεδόν 30 λεπτά, Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός... παραπατούσαν στο παρκέ. Τα 6,5 ιδανικά λεπτά του Παναθηναϊκού σε άμυνα και επίθεση ήταν αυτά που όχι απλά άλλαξαν τη ζυγαριά του ντέρμπι, αλλά στην πραγματικότητα του πρόσφεραν και μια πρόκριση που τελικά ήρθε με λιγοστό άγχος και περισσότερο εύκολα από όσο ενδεχόμενα θα περίμεναν ο Τζόρτζεβιτς και το επιτελείο του.

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε γιατί πολύ απλά αποδείχθηκε λιγότερο... ανέτοιμος από τον αντίπαλο του. Έδειξε όμως και αρετές όπως και ένα πρώτο δείγμα της νέας φιλοσοφίας του. Πρώτα απ' όλα, ένα πολύ δυνατό σημείο του παιχνιδιού του θα είναι η γρήγορη κυκλοφορία της μπάλας ακόμη και σε επιθέσεις μισού γηπέδου και η ικανότητά του να σκοράρει (κυρίως από μακριά) με πολλούς διαφορετικούς παίκτες.

Ο έλεγχος των νέων

Παρά το γεγονός ότι η επίδραση του Ραντούλιτσα στο παιχνίδι ήταν σχεδόν μηδαμινή λόγω των γρήγορων φάουλ, ο Παναθηναϊκός βρήκε πολλές επιθετικές λύσεις. Ο Γιάνκοβιτς που ήρθε από τον πάγκο βοήθησε στο καθοριστικό 15-0, ενώ ο Φελντέιν απάντησε θετικά στο καθοριστικό ερώτημα "μπορεί να είναι το ίδιο καλός σκόρερ και στο ανώτερο επίπεδο;" Βέβαια, ο Δομινικανός θα κριθεί σε βάθος χρόνου και όχι με ένα παιχνίδι, αλλά έδειξε ότι μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού.

Όσον αφορά στους υπόλοιπους νέους παίκτες του Παναθηναϊκού, ο Κούζμιτς είναι ένας φιλότιμος μαχητής που γεμίζει τη ρακέτα αλλά στην επίθεση θέλει ακόμη πολύ "λουστράρισμα" το παιχνίδι του. Προσωπικά, θα σταθώ στην πολύ καλή αμυντική παρουσία του Πάβλοβιτς, που ήρθε με τις περγαμηνές ενός εξαιρετικού σουτέρ, αλλά ενδέχεται να βοηθήσει και σε άλλους τομείς πέραν της αρχικής πρόβλεψης.

Η διαχείριση του Διαμαντίδη

Ο Καλάθης εξουδετερώθηκε από την άμυνα του Ολυμπιακού αλλά είναι ξεκάθαρο ότι για πρώτη φορά μετά από μια σχεδόν δεκαετία υπάρχει ο παίκτης που θα πάρει τη μπάλα από τα χέρια του Διαμαντίδη και θα κουμαντάρει τον Παναθηναϊκό. Κάτι που όχι μόνο δεν αποτελεί αρνητικό σημείο, αλλά θα έχει θετική επίδραση στο παιχνίδι του βετεράνου αρχηγού του Παναθηναϊκού που μάλλον θα βγάλει πολύ ξεκούραστα τη χρονιά.

Έχω την αίσθηση ότι στο ΣΕΦ είδαμε περίπου πώς θα χρησιμοποιηθεί από τον Τζόρτζεβιτς ο Διαμαντίδης. Αρκετή ώρα στα μεγάλα παιχνίδια και συντήρηση - ξεκούραση στα εύκολα, κάτι που δεν μπόρεσε να γίνει τα προηγούμενα δύο χρόνια γιατί πολύ απλά ο Παναθηναϊκός δεν είχε παίκτη της ποιότητας του Καλάθη στο ρόστερ του.

Οι "πόντοι" του Τζόρτζεβιτς

Ένα σημείο αναφοράς ακόμη είναι ότι οι πρακτικές και τα αμυντικά τρικ που καθιερώθηκαν στην αντιμετώπιση του Σπανούλη από τον Πεδουλάκη μπορεί να παραμένουν ίδιες ως λογική, αλλά πλέον εφαρμόζονται με εντελώς διαφορετικούς τρόπους. Αν δεν μου ξέφυγε κάτι, ο Γκιστ δεν χρειάσθηκε να αντιμετωπίσει αμυντικά τον Σπανούλη ούτε ένα λεπτό. Αλλά η τακτική παραμένει ίδια: Δυναμική αντιμετώπιση, με βοήθεια από έναν ψηλό.

Το μεγάλο αληθινό κέρδος του Παναθηναϊκού δεν είναι ούτε η πρόκριση ούτε ότι έβαλε τέλος στο 0-5 του Ολυμπιακού ούτε ότι κράτησε ζωντανή μια μεγάλη παράδοση νικών στη συγκεκριμένη διοργάνωση. Ούτε καν ότι ξανακέρδισε για πρώτη φορά μετά από τα πλέι οφ του 2014 στο ΣΕΦ. Αλλά πολύ απλά ότι ο Τζόρτζεβιτς κέρδισε μια γρήγορη ψήφο εμπιστοσύνης. Αν δεν υπήρχε η αναμέτρηση των δύο ομάδων σε δέκα μέρες για το πρωτάθλημα, η νίκη θα του πρόσφερε με άνεση ένα τρίμηνο χρόνου δουλειάς.

Τα νεκρά διαστήματα στην επίθεση

Στην απέναντι όχθη, ο Ολυμπιακός έδειξε επίσης αρκετά στοιχεία από αυτά που θα χαρακτηρίσουν το φετινό παιχνίδι του. Ο Σφαιρόπουλος έχει αποφασίσει ότι η ομάδα του θα ζήσει και θα πεθάνει με την άμυνα. Μόνο που πλέον το πλάνο του Ολυμπιακού δείχνει προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση. Ο στόχος είναι ο αντίπαλος να κατεβαίνει από τους 70 πόντους, αφού στην παρούσα φάση ο Ολυμπιακός ψάχνεται στην επίθεση.

Τα νεκρά διαστήματα του στην επίθεση ήταν μεγάλα και πολλά για ένα ντέρμπι. Στην τέταρτη περίοδο το πρόβλημα έμοιαζε άλυτο και είναι πολύ φυσιολογικό, όταν μια ομάδα δομημένη με αμυντική φιλοσοφία δεν βρίσκει επαρκείς επιθετικές λύσεις, να κουραστεί και στην άλλη άκρη. Ο Ολυμπιακός χρειάστηκε σχεδόν 6,5 λεπτά για τους πρώτους πόντους του και άλλο ένα λεπτό για το πρώτο εύστοχο σουτ στην τέταρτη περίοδο.

Η φιλοσοφία του Ολυμπιακού δεν έχει αλλάξει (και δύσκολα θα αλλάξει) στην επίθεση. Πολύ πικ-εν-ρολ και η μπάλα να περνάει αποκλειστικά από τα χέρια του Σπανούλη. Κάτι που αυτόματα μετατρέπει σε ζωτικής σημασίας για την επίθεση της ομάδας την ευστοχία στα περιμετρικά σουτ. Με τα ποσοστά του ντέρμπι, ο Ολυμπιακός είναι αμφίβολο αν θα κέρδιζε όχι τον Παναθηναϊκό, αλλά την ΑΕΚ ή τον Άρη εκτός έδρας. Στην ουσία, οι παίκτες του έζησαν ένα deja-vu της κατάστασης που βίωναν για μια ολόκληρη διετία, ειδικά στα ματς του ΟΑΚΑ. Με τους βασικούς γκαρντ να έχουν 1/11 σουτ, οι ελπίδες του για νίκη ήταν εξ ορισμού λιγοστές. Παρότι οι παίκτες του Σφαιρόπουλου είχαν πολλές στιγμές που έμοιαζαν να....τρακάρουν στην επίθεση η αλήθεια είναι ότι ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από την αδυναμία του να κρατήσει όση ενέργεια είχε (και δεν είχε αρκετή) στην άμυνα.

Οι πόντοι του Σλούκα κι οι παλάμες του Γιανγκ

Όσον αφορά στους δικούς του καινούργιους παίκτες. Προσωπικά, ο Χάκετ μου άρεσε αφού έκανε αθόρυβη δουλειά στην άμυνα με αρκετά κλεψίματα, αλλά μάλλον αναζητείται ο τρόπος να ενταχθεί στο επιθετικό κομμάτι της ομάδας. Στον Ολυμπιακό με το "καλημέρα" έλειψε όχι η ενέργεια ή η οργάνωση που πρόσφερε στην ομάδα ο Σλούκας, αλλά οι 10-12 πόντοι που έδινε ερχόμενος από τον πάγκο. Ο Στρόμπερι ήρθε ως ρολίστας και αυτό προσπάθησε να κάνει. Είναι καλός αμυντικός αλλά και στη δική του περίπτωση ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει τον τρόπο που θα πάρει κάτι παραπάνω στην επίθεση.

Ο Γιανγκ στη διαδρομή θα αποδείξει ότι είναι πολύ καλύτερος από αυτό που έδειξε στην πρεμιέρα του. Ουσιαστικά και αυτός, όπως ο Ραντούλιτσα, βγήκε πολύ νωρίς εκτός αγώνα λόγω των γρήγορων φάουλ που έκανε. Στη διαδρομή θα βρει κώδικες επικοινωνίας στην επίθεση με τον Σπανούλη. Έχει τα σωματικά και τα αθλητικά προσόντα, αλλά για τον Ολυμπιακό θα είναι ένα μόνιμο και σημαντικό πρόβλημα τα ριμπάουντ. Παρά το εντυπωσιακό κορμί και τον όγκο του, ο Γιανγκ είναι κακός ριμπάουντερ για έναν λόγο που ατυχώς, για αυτόν, ούτε μπορεί να δουλέψει, ούτε μπορεί να βελτιώσει. Έχει σε σχέση με το μπόι του πολύ μικρές παλάμες.

Ο Μιλουτίνοφ θα δώσει πολλές λύσεις. Είναι γρήγορος για το μπόι του και μπορεί να παίξει καλά τα αντίπαλα πικ-εν-ρολ. Αλλά όπως και ο Κούζμιτς, χρειάζεται δουλειά στην επίθεση όπου αυτή τη στιγμή τουλάχιστον δεν δείχνει να έχει μια συγκεκριμένη ταυτότητα. Ή τουλάχιστον δεν το έδειξε στο ντέρμπι.

Χωρίς ασφαλή δείγματα γραφής

Ο Παναθηναϊκός κέρδισε το πρώτο μεγάλο ματς της σεζόν και τις πρώτες εντυπώσεις. Το σίγουρο όμως είναι ότι και οι δύο ομάδες είναι ακόμη στο πρώτο στάδιο τους και τα δείγματα γραφής που έδωσαν στο ΣΕΦ δεν μπορεί να θεωρηθούν ασφαλή. Το γεγονός ότι θα ξαναβρεθούν ενώπιος ενωπίω σε δέκα μέρες, ενδεχόμενα θα μας λύσει ακόμη περισσότερες απορίες.