Ο Μανωλάς που δεν κάνει για την Μπέτις
Ο Τόλης Χορτάτος σχολιάζει τη νίκη της ΑΕΚ στον τελικό του Κυπέλλου. Ο Μανωλάς που δεν κάνει για την Μπέτις, η δίκαιη νίκη, η λογική διαμαρτυρία και ο Τζεμπούρ που ξεχρέωσε.
Η ΑΕΚ που είδαμε χτες βράδυ στο ΟΑΚΑ ήταν η ΑΕΚ που ήθελε. Ήταν η ΑΕΚ που διεκδίκησε, η ΑΕΚ που δεν έπαιξε με φόβο, αλλά με πάθος και θράσος. Η ΑΕΚ που γνώριζε τις αδυναμίες της, αλλά πρόταξε τις δυνατότητές της. Η ΑΕΚ που είδε τον Ολυμπιακό προβληματικό από την αγωνιστική απραξία και επιχείρησε, με τον τρόπο της προφανώς, να τον στριμώξει στη γωνία. Και στο τέλος νίκησε. Δεν έκλεψε το ματς, αλλά το κέρδισε κόντρα σε όλα προγνωστικά που την ήθελαν να μαζεύει 3-4 γκολ. Και κέρδισε για όλα αυτά που προαναφέραμε.
ΟΧΙ ΚΟΟΥΤΣΙΛΙΚΙΑ, ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ
Δεν ήταν -εν ολίγοις- η ΑΕΚ που είχε απέναντί της έναν αντίπαλο των 9 παικτών και έπαιζε τσούκου-τσούκου για να ροκανίσει το χρόνο. Δεν ήταν η ΑΕΚ που μόλις δεχόταν λίγη πίεση, έστελνε την μπάλα στον αγύριστο. Δεν ήταν η ΑΕΚ των καθυστερήσεων και του αντιποδοσφαίρου. Και όλα αυτά δεν είχαν να κάνουν τακτική και στήσιμο στο γήπεδο, αλλά με νοοτροπία, φιλοσοφία και διάθεση. Δεν ήταν κοουτσιλίκια, αλλά ψυχολογία. Και όλα αυτά τα προκάλεσε στην ΑΕΚ ο Στέλιος Μανωλάς. Ένας άνθρωπος που κλήθηκε στις 11:00 το βράδυ μιας Τρίτης πριν από έναν μήνα να αναλάβει την ομάδα και να την οδηγήσει την επομένη σε έναν ημιτελικό Κυπέλλου.
ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΠΕΤΙΣ
Ένας άνθρωπος που δεν έχει ελάχιστη προπονητική εμπειρία, αλλά γνωρίζει πολύ καλά πως να μεταφέρει σε ένα ποδοσφαιριστή το συναίσθημα του αγώνα. Και για όσους αναρωτιέστε, το λέω κατηγορηματικά.
Όχι, ο Μανωλάς δεν κάνει για την Μπέτις, παρότι κέρδισε κι αυτός τον Ολυμπιακό. Δεν κάνει ούτε για την ΑΕΚ ακόμη. Όμως ο Μανωλάς έχει ένα ατού που δεν κερδίζεται με εμπειρία στους πάγκους, δεν κερδίζεται με προπονητικά σεμινάρια, ούτε γράφεται στα βιβλία για να το διαβάσεις και να το μάθεις. Είναι έμφυτο, είναι τρόπος ζωής και χαρακτήρας. Και πάνω απ' όλα είναι αυθεντικότητα, όχι ντεμέκ συμπεριφορά και δημόσιες σχέσεις.
ΤΟΥ ΧΡΩΣΤΑΕΙ
Η ΑΕΚ χρωστάει αυτόν τον τίτλο στον Μανωλά και θα πρέπει να βρει τρόπο να τον αποζημιώσει. Πώς; Όχι σπουδαία πράγματα, όχι οικονομικά ανταλλάγματα, αλλά λίγα και απλά. Ίσως θα μπορούσε για παράδειγμα να του δώσει ρόλο βοηθού προπονητή στο πλευρό αυτού που θα έρθει στο τέλος της σεζόν. Είναι κι αυτό μια ιδέα.
Δίκαιη νίκη, λογική διαμαρτυρία
Η νίκη της ΑΕΚ χτες βράδυ στο ΟΑΚΑ ήταν πέρα για πέρα δίκαιη και παλικαρίσια. Ναι, έχει δίκιο ο Ολυμπιακός να διαμαρτύρεται για όλη την ταλαιπωρία που υπέστη μέχρι να φτάσουμε στη διεξαγωγή του τελικού. Δεν είναι φτηνή δικαιολογία το γεγονός ότι έμεινε χωρίς επίσημο ματς για έναν μήνα. Κάθε άλλο, ισχύει και παραϊσχύει. Αυτό όμως δεν μπορεί να υποβαθμίσει στο ελάχιστο την επιτυχία των «κιτρινόμαυρων». Στο ποδόσφαιρο άλλωστε, πάντα υπάρχουν συνθήκες που κάνουν δύσκολη τη ζωή των ομάδων. Από τραυματισμούς, μέχρι την απόλυτη κόπωση από συνεχή παιχνίδια και ταξίδια. Άλλωστε -ψυχολογικά τουλάχιστον- και οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ υπέστησαν την ίδια ταλαιπωρία.
Εξαργύρωσε τη μεταγραφή του ο Τζεμπούρ
Θα ήθελα τέλος να σταθώ λίγο στην εμφάνιση του Τζεμπούρ. Ο Αλγερινός είχε αρχίσει να προκαλεί εκνευρισμό με τη συμπεριφορά του από την περίοδο της προετοιμασίας ακόμη, όταν σε ένα φιλικό κλώτσησε αντίπαλο εκτός φάσης. Στη συνέχεια, όποτε έπαιρνε την ευκαιρία να παίξει, έδειχνε αδιάφορος, κρεμούσε τα χέρια και περπατούσε. Ακόμη και η σνομπ συμπεριφορά του, δημιουργούσε άσχημες εντυπώσεις και αρνητισμό προς το πρόσωπό του. Χτες όμως, με την εμφάνισή του, με τον τρόπο που αγωνίστηκε και με την ψυχή που έβγαλε, κατάφερε να εξαργυρώσει και με το παραπάνω τη μεταγραφή του.
ΥΓ. 1: Ακριβοδίκαιος ο Σιδηρόπουλος. Είναι ο τελευταίος με τον οποίο ασχολήθηκε κάποιος στον τελικό. Αν ασχολήθηκε κιόλας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
.jpg)
