Πώς αλλάζουν οι καιροί...

Πως αλλάζουν οι καιροί, πως αλλάζουν οι εκτιμήσεις κι οι δηλώσεις. Ήταν 25η Νοεμβρίου του 2012 όταν ο Γιάννης Αλαφούζος μας είχε κάνει την τιμή να “βγει” τηλεφωνικά στον άερα της SUPER BALL και να μας απαντήσει σε πολλές ερωτήσεις.

Σχεδιασμός και Φερέιρα

Μια εξ αυτών ήταν αν βλέπει πια το πόσα και πόσο μεγάλα ήταν τα λάθη που έγιναν στον καλοκαιρινό σχεδιασμό. Η απάντηση τότε ήταν η εξής: “Αρνούμαι ότι έγιναν λάθη το καλοκαίρι στον σχεδιασμό. Νομίζω πως κάναμε εξαιρετικές μεταγγραφές κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες. Ο Πάπε Σο θα παίξει στο επόμενο παιχνίδι, είναι ένας πάρα πολύ καλός παίκτης. Ο Σισοκό που είναι δανεικός, ο Βελάσκες είναι στην Εθνική Βενεζουέλας κι είναι εξελίξιμος, ο Πίντο πιστεύω είναι εξαιρετικός.”

Σε ερώτηση για το αν άργησε να διώξει τον Φερέιρα η απάντησή του ήταν: ”Μπορεί. Όχι πολύ όμως. Και δεν άλλαξα εγώ, ο κύριος Φερέιρα παραιτήθηκε. Μου είπε ότι δεν μπορεί να συνεχίσει άλλο κάτω απ’αυτές τις συνθήκες. Δεν του είπα εγώ φύγε”.

Πέρασαν πέντε μήνες κι ο Αλαφούζος δήλωσε τα εξής στην “Πράσινη”: “Εκτιμήσαμε ότι το ρόστερ κι η ομάδα όπως είχε διαμορφωθεί ειδικά από τον κ. Φερέιρα ήταν ένα ισχυρό συγκρότημα. Αυτό ήταν λάθος. Και πολλές από τις επιλογές παικτών που έγιναν με την παρότρυνση του κ. Φερέιρα ήταν λάθος. Επίσης η βεβαιότητα πως θα μπορούσε να οργανώσει το ποδοσφαιρικό τμήμα και να το πάει μπροστά, ήταν λάθος.”

Βαρέλα και κόστος

Ήρθε λοιπόν η στιγμή που ο Αλαφούζος παραδέχθηκε δημόσια τα ποδοσφαιρικά εγκλήματα που έκανε ο Φερέιρα με την ανοχή του και συντάχθηκε λίγο έως πολύ μ’αυτά. Όμως, το mea culpa ήταν αφενός καθυστερημένο κι αφετέρου λειψό.

Σε 8.000 λέξεις ο Αλαφούζος δεν ανέφερε ούτε μια φορά το όνομα του Βαρέλα, του ανθρώπου που κάνει μεταγγραφές για τον Παναθηναϊκό από το σπίτι του. Και δεν ρωτήθηκε πως είναι δυνατόν ο Παναθηναϊκός να πήρε και τον Ιανουάριο παίκτες με εισήγηση του Βαρέλα, ακόμα και μετά το καλοκαιρινό φιάσκο, και με ποια λογική θα συνεχίσει να το κάνει και στο μέλλον.

Επιπλέον, μπορεί να κατάλαβε (επιτέλους) τα λάθη, αλλά δεν έκανε και μια αποτίμησή τους. Αφού σε κάθε περίπτωση προβάλει τα οικονομικά προβλήματα του Παναθηναϊκού, σίγουρα θα γνωρίζει πόσο κόστισαν και θα κοστίσουν στην ομάδα όλες αυτές οι αποτυχημένες επιλογές. Δεν ρωτήθηκε, όμως, για το συνολικό κόστος μεταγγραφών, συμβολαίων και αποζημιώσεων όλων αυτών των τραγικών επιλογών ώστε να έχουμε μια εικόνα για το κόστος στα ταμεία, μιας και το αγωνιστικό κόστος το βλέπουμε από την πρώτη μέρα του πρωταθλήματος. Και φυσικά δεν έκανε μια εκτίμηση για το πόσο θα ανέβει αυτό το κόστος αν υπολογιστούν κι αυτά που θα πρέπει να δώσει το καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός για να πάρει παίκτες στις θέσεις τους.

Καραγκούνης

Στις 25 Νοεμβρίου τον είχαμε ρωτήσει και αν εξακολουθεί να πιστεύει πως ο Παναθηναϊκός χειρίστηκε σωστά την υπόθεση του Καραγκούνη κι ο Αλαφούζος είχε απαντήσει τα εξής: “Είναι δύσκολο να σας απαντήσω, γιατί συμμετείχα στις αποφάσεις και προφανώς θα υπερασπιστώ τις αποφάσεις που λάβαμε. Το θέμα με τον Καραγκούνη ήταν κυρίως οικονομικό. Υπήρξε μια διαφωνία με μεγάλη διαφορά, δεν έχουμε λεφτά κύριοι.”

Όταν του είπαμε πως για πρώτη φορά λέει δημόσια πως το πρόβλημα ήταν οικονομικό, σε αντίθεση με τα καλοκαιρινά ρεπορτάζ που έλεγαν πως το πρόβλημα ήταν με τον Φερέιρα, η απάντηση ήταν η εξής: “Με φέρνετε σε πολύ δύσκολη θέση. Θα κατηγορούσαμε ποτέ έναν παίκτη σαν τον Καραγκούνη ότι ζητάει περισσότερα λεφτά γι’αυτό δεν μένει; Μερικές φορές η αλήθεια δεν πρέπει να λέγεται.”

Κι όταν ο Παντελής του είπε πως ο Καραγκούνης δεν είναι ένας οποιοσδήποτε παίκτης, αλλά ένα σπουδαίο κεφάλαιο για τον Παναθηναϊκό, ο Αλαφούζος απάντησε τα εξής: “Πόσων χρόνων είναι ο κύριος Καραγκούνης; Σε τι θέση παίζει; Δυστυχώς δεν είναι πια 30 ετών ή 32 έστω. Αποφάσεις παίρνονται, άλλοι τις κρίνουν σωστές, άλλοι τις κρίνουν λάθος.”

Πέντε μήνες μετά, οι δηλώσεις για το θέμα είναι οι εξής: “Ήταν συνδυασμός της άποψης του προπονητή και της οικονομικής κατάστασης στον Παναθηναϊκό. Ο πρώτος κίνδυνος ήταν οικονομικός κι όχι αγωνιστικός. Υπ’αυτήν την έννοια, οι πληροφορίες που είχαμε, κακώς βέβαια, ήταν πως το κόστος του Γιώργου Καραγκούνη ήταν υψηλό. Εκ των υστέρων αποδείχθηκε πως ήταν λάθος η απόφαση αυτή. Ο Καραγκούνης απέδειξε με την Φούλαμ πως έχει τις δυνατότητες και την βιολογική δύναμη, ασχέτως της ηλικίας του, να δώσει πολλά. Θα ήταν μεγάλο ατού για τον Παναθηναϊκό, αν είχε μείνει”.

Συγγνώμη

Κι εδώ το mea culpa είναι λειψό. Τί έγινε με τις αποκαλύψεις του Νοεμβρίου, πως ο Καραγκούνης όχι μόνο έφυγε επειδή δεν έριχνε το κασέ του, αλλά η ομάδα τον κάλυψε και δεν έβγαλε κάτι προς τα έξω από σεβασμό; Ήταν τελικά αλήθεια αυτά που μας είχε πει εκείνο το βράδυ ο Αλαφούζος κι αν όχι, που είναι η συγγνώμη προς τον παίκτη; Πως γίνεται πρόεδρος ομάδας να δηλώνει τον Μάρτιο πως τον Ιούνιο είχε “λανθασμένες πληροφορίες για το κόστος ενός παίκτη”, ενώ τον Νοέμβριο τον “έδωσε” στεγνά, λέγοντας πως δεν έμεινε για τα λεφτά;

Και προς τι τώρα η παραδοχή για “τις δυνατότητες και την βιολογική δύναμη του παίκτη”, ενώ τον Νοέμβριο γίνονταν απαξιωτικές ρητορικές ερωτήσεις για το πόσων χρόνων είναι και σε ποια θέση παίζει; Βασικός στα 35 του ήταν τον Νοέμβριο ο Καραγκούνης, βασικός είναι και τώρα στα 36, και δεν έχει αλλάξει θέση. Μάλλον δεν θα ήταν σωστό να διαβάσει ο Καραγκούνης πάλι τα ίδια πράγματα από τον πρόεδρο του Παναθηναϊκού, τώρα που θα πρέπει να υπογράψει διακανονισμό για τα οφειλόμενα, από τα οποία δεν έχει πάρει ευρώ, σωστά;

Στελέχη για τη φουρτούνα

Μπορεί κάποιοι να σκεφτούν πως η κριτική είναι άδικη, αφού αυτό που μετράει είναι η παραδοχή των λαθών, που είναι καλό σημάδι για το μέλλον. Όμως, καλό σημάδι δεν είναι οι δηλώσεις, αλλά κυρίως οι πράξεις. Αυτό συζητούσαμε και στο κείμενο μετά από εκείνη την παρουσία του στην SUPER BALL.

Από τότε λέγαμε πως δεν είναι κακό να μην γνωρίζει ο ίδιος ή ο Παναγόπουλος, είναι όμως επιζήμια η ταυτόχρονη απουσία ανθρώπων που να γνωρίζουν το αντικείμενο. Το τότε κείμενο τελείωνε με την σκέψη πως αφού ο Παναθηναϊκός δεν έχει ούτε λεφτά, ούτε παραγοντική ισχύ “εκτός των γραμμών”, οφείλει τουλάχιστον να αποκτήσει το βασικό. Στελέχη που να αξίζουν στο μέγεθος της ομάδας που διοικεί, επαγγελματική ποδοσφαιρική γνώση που θα την γλιτώσει από το να καταστρέφεται στα χέρια του κάθε Φερέιρα και του κάθε Βαρέλα.

Όχι γιατί τα στελέχη σαν έναν καταρτισμένο τεχνικό διευθυντή δεν κάνουν ποτέ λάθη, αλλά γιατί σίγουρα ξέρουν καλύτερα. Κι αν κάνουν λάθη, τουλάχιστον ο πλοιοκτήτης θα έχει δώσει σε έναν καπετάνιο το προβληματικό καράβι, που είναι αναγκασμένο να πλέει σε φουρτούνα. Δεν θα το οδηγεί μόνος του, χωρίς να έχει ιδέα από θάλασσα, με γνώμονα το τι του λένε αριστερά και δεξιά.

Ακόμα

Τέσσερις μήνες μετά το τότε κείμενο, ο Αλαφούζος μπορεί να επέλεξε να παραδεχτεί τώρα τα λάθη του, αλλά η παραδοχή είναι λειψή. Γιατί άφησε πολλά ερωτήματα αναπάντητα, αλλά κυρίως γιατί ακόμα δεν έχει φροντίσει να στελεχώσει την ομάδα με ανθρώπους που μπορούν να την τρέξουν καλύτερα. Ο,τι κι αν παραδέχθηκε, αυτό που δεν αλλάζει είναι πως μπορεί να κατάλαβε (επιτέλους) την ανάγκη τεχνικού διευθυντή και στελεχών, αλλά ο Παναθηναϊκός εξακολουθεί τόσους μήνες μετά να μην έχει στελεχωθεί όπως απαιτείται. Το συζητήσαμε και πρόσφατα, όταν κάναμε την σύγκριση για το πως λειτουργεί ο ΠΑΟΚ.

Η παραδοχή των λαθών γίνεται με λόγια κι είναι εκτιμητέα. Η διόρθωση των λαθών, όμως, γίνεται με πράξεις, κι είναι αναγκαία. Κι ο Αλαφούζος παραδέχθηκε σε πόσο δεινή θέση έχουν φέρει την ομάδα τα λάθη, αλλά οι διορθωτικές πράξεις ακόμα αναμένονται και παραπέμφθηκαν στο μέλλον. Και το ερώτημα που δεν έγινε είναι “αφού κάποια στιγμή καταλάβατε τα εγκλήματα και τις αιτίες τους, γιατί ακόμα και σήμερα η ομάδα δεν έχει τα στελέχη που θα την τρέξουν;”