Ο Φέργκι κι ο "κατάλληλος" Μόγες
Έφτασε λοιπόν η μέρα να το ζήσουμε κι αυτό. Τον Φέργκιουσον να αποχωρεί από τον πάγκο της Γιουνάιτεντ. Πάνε πάνω από δέκα χρόνια από τότε που ξεκίνησαν οι συζητήσεις για το ότι ο Σκοτσέζος είναι πιθανό να αποχωρήσει. Ο καιρός πέρασε, ο Φέργκιουσον κάθε φορά συνέχιζε στον πάγκο, κάποια στιγμή κι ο κόσμος σταμάτησε να συζητάει γι’αυτό.
Ήταν σαφές πως δεν ήταν διατεθειμένος να σταματήσει, θα έμενε στον πάγκο για όσο ήθελε αυτός, κυνηγώντας κι άλλους στόχους. Να πιάσει τα 18 πρωταθλήματα, μετά να περάσει τη Λίβερπουλ, να πιάσει τα 20 και να καταφέρει να πάρει και τρίτο Champions League, για να ισοφαρίσει τον Πέισλι. Το τελευταίο είναι και το μόνο που δεν κατάφερε.
Τα αναπάντητα ερωτήματα...
Έτσι, η είδηση της αποχώρησης ήρθε σε μια στιγμή που κανείς δεν το σκεφτόταν ως ενδεχόμενο. Το ερώτημα βέβαια που παραμένει αναπάντητο είναι το γιατί. Ο Φέργκιουσον έχει αποδείξει εδώ και καιρό πως οι φιλοδοξίες του δεν έχουν ταβάνι, η δίψα του για τίτλους κι επιτυχίες είναι άσβεστη. Δύσκολα μπορεί κανείς να τον φανταστεί να ξέμεινε από κίνητρα.
Με αυτό ως δεδομένο, το μόνο που μπορεί να εικάσει κανείς είναι πως μετά από σχεδόν 40 συνεχόμενα χρόνια στους πάγκους και στην ηλικία των 71 χρόνων, ο Φέργκιουσον σταματά επειδή κουράστηκε. Όχι επειδή το θέλει, όχι επειδή δεν έχει κίνητρα, αλλά γιατί πλέον δεν αντέχει όλα όσα συνεπάγεται η δουλειά του προπονητή και μάλιστα στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Δεν αποτελεί παρελθόν...
Κι αυτή η εικασία ενισχύεται περισσότερο αν σκεφτούμε πως μπορεί ο Φέργκιουσον να σταματάει από προπονητής, αλλά θα είναι τεράστιο λάθος αν κάποιος πει πως αποτελεί παρελθόν. Παρελθόν θα αποτελούσε αν πήγαινε σπίτι του. Όμως, ο Φέργκιουσον απ’ ό,τι φαίνεται δεν πάει σπίτι του και παραμένει στην Γιουνάιτεντ, σε θέση πάνω από τον επόμενο προπονητή.
Κι ο Μόγιες, που μάλλον θα είναι αυτός, ταιριάζει απόλυτα στο προφίλ που λέει "όχι παρελθόν, αλλά συνέχεια". Αν η ομάδα άλλαζε πραγματικά σελίδα κι ο Φέργκιουσον όντως θα αποτελούσε παρελθόν, τότε η Γιουνάιτεντ θα έπαιρνε έναν προπονητή που το μέγεθός του δεν θα του επέτρεπε να δουλεύει έχοντας από πάνω του τον Φέργκι. Έναν Μουρίνιο, Αντσελότι, Πελεγκρίνι, Κλοπ, Χάινκες, Γουαρδιόλα, Φαν Χάαλ, ή όποιον άλλον σκεφτείτε. (Δεν αναφέρω τους Βενγκέρ ή Μπενίτεθ, ως μη ρεαλιστικά σενάρια).
Το εκτελεστικό όργανο...
Θα ερχόταν ένας προπονητής που θα δούλευε μόνος του κι ο Φέργκιουσον θα πήγαινε σπίτι του. Αντ’αυτού, ο Φέργκιουσον παραμένει κι έρχεται ένας έτερος Σκοτσέζος, ο πλέον κατάλληλος για να αποτελέσει το "εκτελεστικό όργανο" του Φέργκι, που θα συνεχίσει να είναι το αφεντικό, απλώς δεν θα κάθεται στον πάγκο και δεν θα ταλαιπωρείται πια.
Ο Μόγες, που στις έντεκα σεζόν που είχε την Έβερτον δεν κατέκτησε έστω έναν τίτλο (όχι πρωτάθλημα φυσικά, αλλά Κύπελλο ή Λιγκ Καπ) και έπαιξε σε τελικό μόνο μια φορά. Κι αν κάποιος σκεφτεί πως δεν θα ήταν εύκολο να πάρει έστω ένα Κύπελλο, ας αναλογιστεί πως σ’αυτά τα έντεκα χρόνια πήραν τίτλο (Κύπελλο ή Λιγκ Καπ) η Πόρτσμουθ, η Μίντλεσμπρο, η Τότεναμ, η Μπέρμινχαμ και η Σουόνσι, ενώ έπαιξαν τελικό η Μπόλτον, η Γουϊγκαν, η Άστον Βίλα, η Κάρντιφ, η Μπράντφορντ, η Σαουθάμπτον, η Μίλγουολ, η Γουέστ Χαμ, η Κάρντιφ κι η Στόουκ. Ο Μόγες που σε 45 παιχνίδια εκτός έδρας απέναντι σε Γιουνάιτεντ, Λίβερπουλ, Άρσεναλ και Τσέλσι δεν κατάφερε ποτέ να πάρει έστω ένα διπλό.
Ο... άπειρος στην Ευρώπη Μόγες!
Ο Μόγες που έχει βγει στην Ευρώπη μόλις τέσσερις χρονιές. Ο Μόγες που δεν έχει παίξει ποτέ σε ομίλους Champions League (αφού αποκλείστηκε το 2006 από τη Βιγιαρεάλ) και πέρασε στους ομίλους του UEFA/Europa μόνο σε δύο από τις τέσσερις προσπάθειες, ενώ στις άλλες δύο αποκλείστηκε το καλοκαίρι από την Ντιναμό Βουκουρεστίου (5-1 εκτός, 1-0 εντός) και την Σταντάρ Λιέγης (2-2 εντός, 2-1 εκτός). Ο Μόγες που στις δύο περιπτώσεις που έπαιξε σε ομίλους UEFA/Europa, αποκλείστηκε μετά στους 16 από την Φιορεντίνα και στους 32 από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Ο Μόγες, που δεν έχει πετύχει τίποτα που να δικαιολογεί το να τον εξετάζει η Γιουνάιτεντ, που δεν έχει το βιογραφικό για να προβάλει απαιτήσεις, κι αυτό αυτομάτως τον καθιστά ως τον πλέον κατάλληλο. Όχι για να διαδεχθεί τον Φέργκιουσον, αλλά για να είναι ο μόνος που θα δεχθεί να είναι στον πάγκο, την ώρα που ο Φέργκιουσον θα συνεχίζει να κάνει κουμάντο. Αν η Γιουνάιτεντ ήθελε διάδοχο, θα έπαιρνε ένα μεγάλο όνομα. Θέλει κάποιον για να δουλέψει κάτω από τον Φέργκιουσον, γι’αυτό και παίρνει τον Μόγες.
Οι ισχυροί άνθρωποι της MU...
Οπότε οι φίλοι της Γιουνάιτεντ δεν έχουν πολλούς λόγους να ανησυχούν και να ασχολούνται πολύ με τον Μόγες. Όσο συνεχίζουν στην ομάδα οι δύο πιο ισχυροί άνθρωποι του αγγλικού ποδοσφαίρου, ο Φέργκιουσον και ο Ντέιβιντ Γκιλ, η συνέχεια είναι εξασφαλισμένη. Πραγματικό ενδιαφέρον θα υπάρχει όταν ο Φέργκι δεν είναι κομμάτι της Γιουνάιτεντ και ο όποιος προπονητής θα δουλεύει χωρίς αυτόν. Ο Φέργκιουσον δεν είναι παρελθόν.
Διαβάστε ακόμη:
.jpg)
.jpg)
