Γνωστή Παρί, άγνωστος Ολυμπιακός
Ξεκινάμε από τον αντίπαλο και πάμε να δούμε την Παρί. Η αντίπαλος του Ολυμπιακού δεν είναι ανήκει στις ομάδες που οι ποδοσφαιρόφιλοι ξέρουν σαν την παλάμη του χεριού τους.
Ταυτόχρονα δεν είναι και σαν τις Σάλκε, Μαρσέιγ, Μονπελιέ που χρειάζονται μεγάλες αναλύσεις και κείμενα για να “παρουσιαστούν” στο ευρύ κοινό. Με Ίμπραϊμοβιτς, Καβάνι, Παστόρε, Λούκας Μούρα, Ματουϊντί, Τιάγκο Μότα, Μάρκο Βεράτι, Τιάγκο Σίλβα, Άλεξ, Φαν Ντερ Βιλ και Μάξουελ να είναι τα πιο γνωστά ονόματα του ρόστερ οι απορίες δεν μπορεί να είναι μεγάλες.
Τριάδα
Ο Μπλαν ξεκίνησε την σεζόν με 4-4-2 και γρήγορα κατάλαβε πως δεν τσουλάει το πράγμα και το γύρισε σε 4-3-3. Αρχικά με τον Παστόρε και μετά τον τραυματισμό του Αργεντινού, με τον Βεράτι. Βάση στην τριάδα, ο Τιάγκο Μότα. Με το οκτώ στην πλάτη, αλλά σε θέση εξαριού, με στιλ Τζιόλη και ρόλο Μπούσκετς. Βαρύς, κλασάτος, ψηλός, κινείται σε μικρό χώρο, “πέφτει” λίγο πίσω να γίνει 3ος στόπερ και να ξεκινήσει την ανάπτυξη, αναλαμβάνει την πρώτη πάσα, δεν βγαίνει να πιέσει ψηλά, ούτε στο πλάι.
Γι’αυτά φροντίζουν ο Βεράτι με τον Ματουϊντι που συμπληρώνουν την τριάδα. Ο τελευταίος, ο γνωστός σκύλος, που μάλλον κάποιοι θα θυμούνται από τους αγώνες του Ολυμπιακού με την Σεντ Ετιέν το 2009. Ασταμάτητα χιλιόμετρα, παντού. Την Παρασκευή κόντρα στην Μπορντό έκλεψε την μπάλα μέσα στην περιοχή της Παρί και λίγα δευτερόλεπτα αργότερα πάτησε την αντίπαλη και πήρε την ασίστ-μαγεία του Ιμπραϊμοβιτς για το 0-1. Ο 20χρονος Βεράτι είναι πιο μπαλάτος παίκτης: θα τρέξει (λιγότερο απ’τον Ματουϊντι), αλλά ταυτόχρονα θα τσουλήσει την μπάλα, θα βοηθήσει στην ανάπτυξη, θα δώσει και ασίστ αν του δώσεις χώρο και χρόνο.
Ίμπρα, εσύ σούπερ σταρ
Μπροστά όλα αρχίζουν και τελειώνουν απ’τον Ιμπραϊμοβις. Οι Άγγλοι λένε πως ο παίκτης στην κορυφή της επίθεσης “οδηγεί την γραμμή”, εννοώντας πως παίζει πιο ψηλά απ’όλους. Ε, ο Ιμπραϊμοβιτς παίζει στην κορυφή μόνο στο αρχικό σχεδιάγραμμα. Στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα κινείται πολύ πιο χαμηλά, στον χώρο ενός δεκαριού. Υποδέχεται την μπάλα, χρησιμοποιώντας άψογα κορμί και τεχνική, την ώρα που οι επιθετικοί στα άκρα είναι πιο ψηλά στο γήπεδο.
Θα ψάξει την κίνηση των ακραίων επιθετικών στον χώρο, θα δώσει στους μέσους για να πασάρουν αυτοί προς το πλάι, θα γυρίσει για να δει φάτσα το γήπεδο, θα κρατήσει για να ανέβουν οι ακραίοι μπακ, θα πάει σε προσωπική ενέργεια, θα κάνει τα πάντα. Στην πρεμιέρα της Παρί στην Γαλλία έδωσε την ασίστ για το 1-1, στο τρίτο ματς την ασίστ για το πρώτο γκολ και την κάθετη που έφτιαξε το δεύτερο. Στο τέταρτο ματς της Παρί σκόραρε για το 2-0 στις καθυστερήσεις, την Παρασκευή έδωσε την ασίστ για το 0-1.
Άκρα
Τα ρεπορτάζ απ’την Γαλλία λένε πως συμπαραστάτες του δεν θα έχει αυτούς που τον πλαισίωσαν κόντρα στην Μπορντό, αλλά τον Λαβέτσι και τον Καβάνι. Ο τελευταίος σε κάποιους μπορεί να φαίνεται περίεργη επιλογή για το πλάι, αλλά η αλήθεια είναι πως και στα παιχνίδια της Ουρουγουάης παίζει αρκετά αποδοτικά στα άκρα, την ώρα που ο Σουάρες πηγαίνει στην κορυφή.
Με τον Ίμπρα να παίζει χαμηλά, στην ουσία οι παίκτες που κινούνται στους χώρους του τελειώματος της φάσης είναι ο Λαβέτσι με τον Καβάνι, ενώ το ίδιο έκανε την Παρασκευή και ο Μούρα στο δεύτερο γκολ. Ο Βραζιλιάνος πάντως είναι γεγονός πως αποδίδει καλύτερα ως αριστερός μέσος στο 4-4-2, παρά ως εξτρέμ στο 4-3-3, γι’αυτό κι εικάζω πως η τριάδα στο Φάληρο θα είναι Λαβέτσι, Ίμπρα και Καβάνι.
Αδυναμίες
Ναι, υπάρχουν. Όπως σε κάθε ομάδα που παίζει ποδόσφαιρο κατοχής και επιτίθεται με πολλούς παίκτες, οι ακραίοι μπακ (ειδικά ο Μάξουελ που υποθέτω θα επανέλθει στα αριστερά) παίζουν πολύ ψηλά και πίσω τους υπάρχουν χώροι που μπορεί να αξιοποιηθούν με μια γρήγορη μεταφορά μπάλας στο κενό. Οι αντιδράσεις στις στημένες μπάλες δεν είναι κι οι καλύτερες δυνατές.
Ο Άλεξ είναι τραυματίας και την θέση του αναμένεται να πάρει ο Μαρκίνιος, αφού ο Σακό έφυγε για το Άνφιλντ την τελευταία μέρα των μεταγγραφών. Ο Βραζιλιάνος θεωρείται μεγάλο ταλέντο, αλλά δεν ήταν λίγοι αυτοί που είπαν πως είναι παρανοϊκό το ποσό των 32 εκατομμυρίων που έδωσε η Παρί για να πάρει απ’τη Ρόμα έναν 19χρονο στόπερ, μετά από μόλις μία σεζόν στην ευρωπαϊκά γήπεδα. Ο μικρός όχι μόνο θα κάνει ντεμπούτο, αλλά θα παίξει για πρώτη φορά σε διασυλλογική διοργάνωση. Ούτε στην Βραζιλία ούτε στην Ρόμα δεν πήρε τέτοιο ματς και έχει συνολικά αγωνιστεί σε μόλις 32 ματς πρωταθλήματος σε πρώτη κατηγορία.
Τέλος, η λάμψη των αστεριών της Παρί δεν αλλάζει το γεγονός πως η φανέλα της δεν είναι βαριά. Το είπε κι ο Αντώνης Νικοπολίδης, όταν το βράδυ της Κυριακής μας έκανε την τιμή να συζητήσει για πάρα πολλά θέματα (και να πει εκπληκτικά πράγματα) στο στούντιο της SUPER BALL. Υπερθεματίζοντας, του απάντησα πως ως ομάδα είναι ηλικιακά μικρότερη κι απ’τον ίδιο: έπεσα λίγο έξω, γιατί η Παρί ιδρύθηκε τον Αύγουστο του 1970 κι ο Νικοπολίδης γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1971. Τον περνάει (μόλις) πέντε μήνες.
Συζητήσεις
Για τον Ολυμπιακό οι συζητήσεις είναι πολλές. Θα παίξουν μαζί ο Μήτρογλου με τον Σαβιόλα σε 4-4-2 κι αν όχι, ποιος θα προτιμηθεί για την κορυφή του 4-3-3. Ποιοι θα πάνε στο κέντρο, αφού ο Μανιάτης θα είναι δεξιά, και τι θα γίνει με τον Μπονγκ. Ποιοι θα πάνε στα άκρα της επίθεσης, θα δούμε ξαφνικά ενδεκάδα τον Γιαταμπαρέ, πως θα τα πάει ο Σάμαρης, θα επανεμφανιστεί ο Ντομίνχες, τι θα γίνει με Μασάντο και Φουστέρ.
Συζητήσεις και ερωτηματικά που είχαμε προβλέψει απ’τον Αύγουστο κιόλας πως θα γίνονται την παραμονή της πρεμιέρας του Champions League. Πολλοί νέοι παίκτες, αρκετοί εξ αυτών αργοπορημένοι, την ώρα που ο προπονητής δεν έχει αποδείξει πως έχει κατασταλάξει (ως ίσως θα όφειλε) σε κάποιες βάσεις. Σε κάποιες αναλλοίωτες αρχές, που να μας επιτρέπουν πιο σίγουρες συζητήσεις για την πρεμιέρα στον όμιλο.
Ερωτηματικά
Απαντήσεις και απόψεις για το τι θα ήταν καλύτερο να επιλεγεί δεν θα πάρετε σ’αυτό το κείμενο. Κι αυτό γιατί η ταπεινή ματιά μου τις θεωρεί δευτερευούσης σημασίας. Φυσικά και παίζουν ρόλο, αλλά μόνο όταν είσαι συνολικά σε θέση να παλέψεις στο υψηλό επίπεδο του Champions League. Εκεί πρέπει να είσαι πολύ καλός κι ακόμα κι αυτό μπορεί να μην είναι αρκετό.
Λογικές οι απορίες κι οι συζητήσεις που είπαμε πιο πάνω, αλλά ακολουθούν. Έπονται άλλων, πιο σημαντικών, πιο βασικών ερωτηματικών:
Η Παρί είναι ομάδα που παίρνει την μπάλα και παίζει ποδόσφαιρο κατοχής. Αν θελήσει να το κάνει και στο Φάληρο, έχει ο Ολυμπιακός του Μίτσελ αμυντική λειτουργία και σχέδιο που θα του επιτρέψει να αμυνθεί με σχετική ασφάλεια και να παίξει στην κόντρα ή να βγει να πιέσει χωρίς να εκτεθεί; Αν ο Μίτσελ θέλει να πάρει αυτός την κατοχή και να παίξει, έχει τρόπους ο Ολυμπιακός να κρατήσει την μπάλα απέναντι σε ομάδα που πρεσάρει έντονα; Έχει τρόπους να επιτεθεί (όπως είπε πως θα κάνει) χωρίς αμυντικά κενά;
Εγκατεστημένα
Συνολικά, υπάρχει η ένταση, το σχέδιο που απαιτείται σε τέτοιες αναμετρήσεις, όχι για να βγεις νικητής, αλλά για να είσαι έστω ανταγωνιστικός; Θα μου πείτε πως αυτά εξαρτώνται εν πολλοίς από τα πρόσωπα που θα επιλεγούν. Δεκτόν, μπορεί οι ερωτήσεις να αφορούν πχ το πως θα παρουσιαστεί αμυντικά ο Χολέμπας, το πως θα παιχτεί ο Ιμπραϊμοβιτς, τι θα κάνει ο ταλαντούχος, αλλά άγουρος Σάμαρης απέναντι σ’ένα ισχυρό κέντρο, ποιος θα τον βοηθήσει, κτλ.
Όμως, πέρα απ’τα πρόσωπα, ζητείται σχέδιο, φιλοσοφία, εγκατεστημένα “θέλω” και “μπορώ”. Τα είχε ο Ολυμπιακός του Βαλβέρδε κι έτσι ήξερες τι να περιμένεις σε ευρωπαϊκά ματς, ανεξαρτήτως του ποιοι παίκτες έπαιζαν και του τελικού αποτελέσματος. Τα είχε (τελείως διαφορετικά απ’του Ερνέστο) κι ο Ολυμπιακός του Ζαρντίμ κι έτσι κατάφερε να σταθεί αξιοπρεπώς στα δύσκολα τεστ, παρότι το υλικό του ήταν χειρότερο απ’του προκατόχου του.
Να δούμε
Αν βάλουμε στη ματιά μας το πρίσμα του Champions League κι όχι αυτό της Supeleague, νομίζω πως δεν υπάρχει σιγουριά για το τι έχει, χειροπιαστό και δεδομένο, ο Ολυμπιακός του Μίτσελ. Κλάση παικτών που κάνουν την διαφορά όταν τα ματς στην Ελλάδα ανοίγουν, ναι, μπόλικη, όπως και εκμετάλλευση των στημένων φάσεων. Όμως, όσον αφορά τα υπόλοιπα, σόρι, αλλά δεν έχουμε δει και πολλά, ούτε πέρσι είδαμε.
Περιμένουμε να δούμε, αλλά μέχρι να γίνει η σέντρα θεωρώ πως δεν έχουμε δείγματα. Τόσα χρόνια Champions League, μάθαμε να λέμε πως η εικόνα των ομάδων μας στο υψηλό επίπεδο εξαρτάται εν πολλοίς απ’τις ίδιες, κι όχι από το πόσο τρομάζει ή όχι ο αντίπαλος. Ο Ολυμπιακός καλείται να παρουσιαστεί ανταγωνιστικός, εκεί που πρέπει να τα έχει όλα, και να το κάνει βγάζοντας πράγματα που μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει τόσο ώστε να τα θεωρούμε δεδομένα.
Διαβάστε ακόμη:
Καρεμπέ: "Όλα μπορούν να συμβούν"
Σαβιόλα και Μήτρογλου έχουν τον τρόπο
Το Contra.gr στο ξενοδοχείο της Παρί Σεν Ζερμέν (photos+videos)
Με Παπαδόπουλο και Μπονγκ στην αποστολή
