Νίκος Παππάς στο Contra.gr: "Δεν χρωστάω σε κανέναν"

Διαβάστε επίσης τι λέει για τον Δημήτρη Διαμαντίδη και τον Βασίλη Σπανούλη, τη φιλία του με τον Γιάννη Αντετοκούνμπο και τις επιτυχίες του στις μικρές Εθνικές ομάδες. Πως αντιδρά και... ξεσπά όταν τον χαρακτηρίζουν προβληματικό και τι φιλοσοφία ζωής έχει διαμορφώσει.

Η συνέντευξη του Παππά στο Contra.gr

Νιώθεις να σε αντιμετωπίζει διαφορετικά ο κόσμος από τη στιγμή που υπέγραψες στον Παναθηναϊκό;

"Υπάρχει μία μεγαλύτερη αναγνωρισιμότητα αυτές τις ημέρες, κυρίως από ανθρώπους που ασχολούνται με τον αθλητισμό και το μπάσκετ. Με πλησιάζουν και μου εύχονται καλή επιτυχία. Εχουν αλλάξει τα δεδομένα για μένα. Το να λαμβάνεις τόση αγάπη είναι πάντα πολύ θετικό. Το θέμα είναι να μην γίνει καμία....στραβή και μου γυρίσει μπούμερανγκ".

Οταν λες στραβή;

"Ποτέ δεν ξέρεις, ένα κακό αποτέλεσμα, οτιδήποτε. Συγκυρίες είναι αυτές (γέλια). Εντάξει αστειεύομαι..."

Τι περιμένεις ότι θα συναντήσεις στον Παναθηναϊκό;

"Τα πρόσωπα είναι γνωστά, με κάποια εξ αυτών έχω συνεργαστεί και πιο παλιά στην Εθνική ομάδα. Με όλους επίσης έχω παίξει αντίπαλος. Ανεβαίνω πάντως ένα επίπεδο, αλλάζει όμως ο τρόπος προπόνησης, ο τρόπος λειτουργίας. Ελπίζω να ανταποκριθώ και να προσαρμοστώ".

Σε καθαρά προσωπικό επίπεδο εσύ με τι θα ήσουν ευχαριστημένος στην πρώτη σου σεζόν;

"Οσον αφορά το αγωνιστικό κομμάτι, τα στατιστικά έρχονται σε δεύτερη μοίρα όταν αγωνίζεσαι σε ομάδες όπως ο Παναθηναϊκός. Οταν μιλάμε για τίτλους και πρωταθλητισμό, το μόνο που θέλεις είναι να βάλεις και εσύ ένα λιθαράκι. Εγώ από την πλευρά μου θα κάνω ότι μπορώ για να επιτευχθούν οι μεγάλοι στόχοι της ομάδας".

Η περσινή ήταν μία εξαιρετική χρονιά για σένα. Είχε κάτι ο Πανιώνιος που δεν το είχαν οι προηγούμενες ομάδες σου και "απογειώθηκες" αγωνιστικά;

"Η αλήθεια είναι ότι ήταν η πρώτη σεζόν κατά την οποία έκανα προετοιμασία και μάλιστα από την αρχή. Μέσα από την προετοιμασία κέρδισα τη θέση μου και την εμπιστοσύνη του κόουτς Σκουρτόπουλου. Μου έδωσε από την αρχή έναν ηγετικό ρόλο και τη θέση του βασικού που ποτέ δεν είχα μέχρι τώρα στην καριέρα μου. Φάνηκε πιστεύω ότι μπορούσα να ανταπεξέλθω σ' αυτό το ρόλο και σιγά-σιγά άρχισα να παίζω πολύ καλύτερα".

Οταν ήρθε ο κόουτς Σφαιρόπουλος στον Πανιώνιο φοβήθηκες ότι δεν θα σου έδειχνε την ίδια εμπιστοσύνη με τον Σκουρτόπουλο;

"Ισα-ίσα. Τον κόουτς Σφαιρόπουλο τον ήξερα από την κοινή μας θητεία στον Κολοσσό και γνώριζα ότι είχε σαφή εικόνα του παιχνιδιού μου. Οταν προσαρμόστηκαν και τα υπόλοιπα παιδιά στα δικά του θέλω, βοηθήθηκα και εγώ ακόμα περισσότερο. Εβγαλε κάποια plays πάνω μου και θεωρώ ότι μαζί του έκανα καλά παιχνίδια. Μάλιστα νομίζω ότι κατάφερα να βελτιωθώ λίγο και στο κομμάτι της άμυνας στο οποίο ο Σφαιρόπουλος είναι πιεστικός".

Θεωρείς ότι το αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού σου είναι το αδύναμο σημείο σου;

"Κακά τα ψέμματα, δεν γίνεται στην επίθεση να σκοράρεις 20 πόντους και στην άμυνα να μην τρως καλάθι. Αλλά φυσικά δεν γίνεται και να σφυρίζεις αδιάφορα. Απλώς μπορεί να φας περισσότερους πόντους από κάποιον παίκτη που έχει έναν πιο αμυντικό ρόλο. Εχω αρχίσει πάντως να προσπαθώ πολύ περισσότερο και ειδικά φέτος που ο ρόλος μου στην επίθεση θα περιοριστεί, θα έχω την ευκαιρία να δείξω ότι έχω βελτιωθεί αμυντικά. Ξέρω ότι για να παίξεις στο κορυφαίο επίπεδο, πρέπει να δώσεις βάση και στην άμυνα".

Τα προηγούμενα χρόνια τι συνέβαινε και δεν μπορούσες να βρεις τον εαυτό σου;

"Στην Ελλάδα είναι γνωστό ότι υπάρχει μία προκατάληψη για το νεαρό της ηλικίας των παικτών. Δεν ήταν εύκολο σε ηλικία 18-19 ετών στον Κολοσσό, για παράδειγμα, να παίζω 30-35 λεπτά. Επαιζα 16-17 λεπτά και έβαζα 8 πόντους. Θα μπορούσα ανάλογα να έχω και τότε πολύ καλές σεζόν αλλά λόγω έλλειψης εμπειριών οι προπονητές δεν με εμπιστεύονταν τόσο πολύ. Ηθελαν να ανέβω σιγά-σιγά. Η δεύτερη σεζόν στον Κολοσσό δεν ήταν καλή, η ομάδα είχε θέματα οικονομικής φύσης και έχασα το προσανατολισμό μου. Εμεινα στη συνέχεια πολύ καιρό εκτός λόγω της διαμάχης με την Μπιλμπάο, μου είχαν απαγορεύσει να προπονούμαι, και όταν πήγα στον ΠΑΟΚ προερχόμουν από μεγάλη αποχή".

Ακούγεται πολύ σκληρό να σου έχει απαγορεύσει ομάδα την προπόνηση...

"Ναι, έκανα μόνο πρόγραμμα με γυμναστή χωρίς να πιάνω μπάλα. Οταν βρήκα τα πατήματά μου έκανα κάποια καλά παιχνίδια στον ΠΑΟΚ που μου έδωσαν τη δυνατότητα να πάω στον Πανιώνιο".

Η Μπιλμπάο επένδυσε στο ταλέντο σου, αργότερα η ομάδα πήρε Ελληνα προπονητή, τον Φώτη Κατσικάρη, αλλά εκεί δεν κατάφερες να παίξεις...

"Εγώ στην Μπιλμπάο δεν πήγα με τον Κατσικάρη και δεν νομίζω ότι σ' αυτό το επίπεδο έχει σημασία αν ο προπονητής είναι Ελληνας ή όχι. Ο προηγούμενος ο κόουτς με πίστεψε, ο κόουτς Κατσικάρης όχι. Εκ του αποτελέσματος πάντως ίσως έκανε καλά, η ομάδα είχε πολλές επιτυχίες ενώ για μένα έφτασε η ώρα να βρω το δικό μου δρόμο".

Συζήτησες μαζί του, να διαπιστώσεις τι ήταν αυτό που ζητούσε;

"Οχι, δεν μπήκαμε καν στη διαδικασία, έτσι και αλλιώς μαζί του 4-5 προπονήσεις έκανα μόνο. Ετσι τα έφερε η ζωή, έτσι είναι το μπάσκετ. Θα μπορούσα τώρα να ήμουν ακόμα στο Μπιλμπάο και να μιλούσαμε από διαφορετική βάση. Θα ήθελα πάντως να ήμουν, είχα υπογράψει ένα συμβόλαιο που έτσι και αλλιώς αυτοί μου πρότειναν με πολύ καλά χρήματα. Τώρα τι είδους επένδυση έκαναν οι άνθρωποι, δεν ξέρω. Μου έδωσαν όλα αυτά τα λεφτά χωρίς να παίξω δευτερόλεπτο".

Είναι Ιούλιος μήνας και όμως προπονείσαι ατομικά στο ΟΑΚΑ. Το κάνεις για να προσαρμοστείς πιο εύκολα στις ανάγκες του Παναθηναϊκού;

"Γενικά αυτήν την περίοδο δεν καθόμουν. Με έχουν κατηγορήσει για χίλια δυο πράγματα αλλά δεν νομίζω ότι κάποιος μπορεί να με χαρακτηρίσει τεμπέλη. Η ομάδα μου δίνει τη δυνατότητα να κάνω έξτρα δουλειά αφού οι προπονητές είναι ακόμη εδώ και αυτό είναι πολύ θετικό. Μπορώ να προπονηθώ όπως θέλω και έχω τη δυνατότητα να ακούσω κάποια πράγματα που θα με βοηθήσουν μέσα στη σεζόν. Παίρνω και οσμή αποδυτηρίων. Είναι διαφορετικό να ξεκινήσεις τον Αύγουστο ή τον Σεπτέμβριο, διαφορετικά να μπεις τόσο νωρίς και να δεις κάποια άλλα πράγματα".

Οι εν Ελλάδι στόχοι του Παναθηναϊκού είναι γνωστοί. Στην Ευρωλίγκα ποιοι είναι;

"Την τελευταία 20ετία η ομάδα έχει δείξει ότι κατεβαίνει στη διοργάνωση με μοναδικό στόχο την κατάκτηση του τροπαίου. Δεν θεωρώ ότι ο στόχος εφέτος θα είναι διαφορετικός. Ο Παναθηναϊκός το έδειξε και την περασμένη σεζόν κατά την οποία η ομάδα χτίστηκε από την αρχή. Πόσω μάλλον εφέτος που θα είναι και πιο δεμένη. Χρειάζεται και πολλή δουλειά βέβαια για να φτάσει ο Παναθηναϊκός εκεί που μπορεί".

Τι ρόλο περιμένεις να έχεις;

"Οποιον ρόλο και αν θελήσω, το σίγουρο είναι ότι θα πρέπει να τον διεκδικήσω με τη δουλειά μου. Ελπίζω να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι για να υλοποιηθούν οι στόχοι της ομάδας. Θα ήθελα βέβαια να έχω ένα ρόλο όσο πιο ενεργό γίνεται αλλά αυτό θα γίνει μέσα από την προπόνηση. Ελπίζω να πάνε όλα καλά".

Με τον Πεδουλάκη έχεις μιλήσει καθόλου;

"Οχι, δεν έχω μιλήσει μαζί του, ξέρω όμως ότι αυτός με επέλεξε".

Είναι θετικό για σένα που σ' αυτή τη νέα προσπάθεια θα έχεις συμπαίκτη τον Γιάνκοβιτς, έναν άνθρωπο που σε ξέρει καλά από τον Πανιώνιο;

"Πρώτα από όλα είμαι χαρούμενος που και ο Βλάντο έκανε το βήμα παραπάνω στην καριέρα μου. Το ήθελε πολύ και είχε δουλέψει πολύ σκληρά γι' αυτό. Συνεργαστήκαμε πολύ καλά φέτος, ήταν και αυτός ηγέτης στον Πανιώνιο. Κάνουμε και οι δύο ένα ξεκίνημα και ελπίζω να έχουμε επιτυχίες όπως και πέρυσι".

Βλέπεις κάθε μέρα τον Διαμαντίδη στο ΟΑΚΑ. Σου έχει πει κάτι ιδιαίτερο για φέτος;

"Εχω συνεργαστεί ξανά μαζί του, το καλοκαίρι του 2010 στην προετοιμασία της Εθνικής ομάδας. Δεν χρειάζεται να σου πει κάτι ιδιαίτερο. Τον βλέπεις Ιούλιο μήνα, μετά από μία κουραστική σεζόν, στο γήπεδο, τι άλλο μπορεί να σου πει δηλαδή; Ετσι δίνει και στους υπόλοιπους το ισχυρότερο, δυνατό κίνητρο".

Πιστεύεις ότι πρέπει να εμπλουτίσεις το παιχνίδι σου με νέα στοιχεία για να βρεις περισσότερο χρόνο;

"Πηγαίνω συνειδητοποιημένος, ξέρω ότι στον Παναθηναϊκό η κατάσταση δεν θα είναι ίδια μ' αυτή στον Πανιώνιο. Ο κόουτς Πεδουλάκης είναι έμπειρος, πολύ καλός προπονητής και ξέρει με ποιο ρόλο θα μπορέσω να βοηθήσω περισσότερο στο επιθετικό κομμάτι που θεωρείται το ατού μου. Και ο αμυντικός τομέας είναι πολύ σημαντικός τομέας ειδικά σ' αυτήν την ομάδα που έπαιξε αυτήν την καταπληκτική άμυνα καθ' όλη τη διάρκεια της σεζόν. Θα προσπαθήσω να γίνω ένα βασικό γρανάζι και σ' αυτό το κομμάτι, δεν θέλω να είμαι ο αδύναμος κρίκος. Αντίθετα, επιθυμών να δουλέψω για να καταφέρω να γίνω σαν τους νέους μου συμπαίκτες που έτρωγαν σίδερα φέτος".

Τι περιμένεις από την καριέρα σου τα επόμενα χρόνια, τι επιδιώξεις έχεις;

"Ο στόχος αλλάζει ανάλογα με το πως πηγαίνεις στην ομάδα που παίζεις. Αφού είμαι στον Παναθηναϊκό, θέλω να κατακτήσω πρωτάθλημα, Κύπελλο, Ευρωλίγκα, δεν έχω τίποτα από αυτά. Θέλω τίτλους λοιπόν, όσους περισσότερους γίνεται. Από εκεί και πέρα, επειδή βλέπουμε όλοι την κατάσταση που επικρατεί στην Ελλάδα και επειδή δεν ζήσαμε στα... πούπουλα, θέλω και την οικονομική αποκατάσταση. Τι να το κάνεις ένα Κύπελλο, όταν ξέρεις ότι η αδερφή σου παλεύει για 200 ευρώ τα μήνα; Κάποια πράγματα είναι πάνω απ' όλα. Θέλω, άρα, να εξασφαλίσω και μία οικονομική άνεση για να ζήσω αργότερα άνετα και εγώ και η οικογένειά μου".

Μιλώντας για χρήματα, τι ρόλο έπαιξαν στη μεταγραφή σου στο Παναθηναϊκό;

"Σίγουρα τα χρήματα είναι πολύ περισσότερα σε σχέση μ' αυτά που έπαιρνα στον Πανιώνιο, δεν μπορεί να γίνει σύγκριση. Αν όμως έφευγα στο εξωτερικό και "πουλούσα" τον τίτλο του πρώτου σκόρερ στην Α1, θα έπαιρνα περισσότερα χρήματα τη δεδομένη στιγμή. Τέτοιες προτάσεις υπήρξαν. Αλλά είπαμε να μην είμαστε αχάριστοι. Επέλεξα Παναθηναϊκό και θα πάρω χρήματα που δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα μπορούσα να είχα. Και όλα αυτά σε μία ομάδα που είναι στο σπίτι μου και έχω αγαπήσει. Δεν είναι πάνω από όλα τα λεφτά. Είναι πολλά, έτσι και αλλιώς, γιαν να ζω άνετα.

Ο συναισθηματισμός σε βοήθησε να πάρει ευκολότερα την απόφαση;

"Υπάρχει συναισθηματισμός. Ηταν όμως μία πρόταση και δεν συζήτησα κάτι άλλο. Δεν φτάνει όμως αυτό για να κάνεις καριέρα. Φτάνει για πάω στην καφετέρια και να τσακωθώ με τους φίλους μου και να περάσουμε ωραία. Δεν φτάνει επίσης για να βάλω 30 πόντους στον Ολυμπιακό και να κερδίσουμε. Μία ώθηση παραπάνω τη δίνει πάντως".

Την ατμόσφαιρα των ντέρμπι πως την περιμένεις;

"Θέλω σίγουρα να ζήσω αυτήν την ατμόσφαιρα. Οταν βλέπεις τόσα χρόνια από την τηλεόραση τον κόσμο να χτυπιέται και όλο αυτό το πάθος, θέλεις να το ζήσεις και εσύ. Ανυπομονώ".

Κλήθηκες στην Εθνική ομάδα για πρώτη φορά μετά το 2010. Τι σκέφτεσαι γι' αυτήν την κλήση;

"Είναι η δεύτερη φορά που με καλούν στην Εθνική ομάδα των Ανδρών. Οταν "κόπηκα" το 2010 δεν μου άρεσε να σου πω την αλήθεια παρά το γεγονός ότι εκείνη η ομάδα ήταν πληρέστατη με Διαμαντίδη, Σπανούλη κτλ. Είχα "κοπεί" στο τέλος μαζί με τον Κώστα τον Παπανικολάου. Τώρα μου δίνεται μία δεύτερη ευκαιρία να διεκδικήσω τη θέση μου. Θα τα δώσω όλα για να είμαι στο Ευρωμπάσκετ".

Ο στόχος της ομάδας στη Σλοβενία ποιος μπορεί να είναι;

"Οπως βλέπω την Εθνική, και ξέροντας ότι άλλες ομάδες θα έχουν απουσίες, θεωρώ ότι το χρυσό μετάλλιο είναι εφικτό. Δεν υπάρχουν ομάδες-φόβητρο ούτε κάποιος μπορεί να πει ότι είμαστε αουτσάιντερ. Ετσι και αλλιώς πάντα η Εθνική παλεύει για μεγάλη διάκριση έστω και αν υπήρξαν κάποιες αποτυχίες τα προηγούμενα χρόνια".

Με τις μικρές Εθνικές ομάδες κατέκτησες σχεδόν τα πάντα. Πόσο σε βοήθησαν αυτές οι διακρίσεις στην έως τώρα καριέρα σου;

"Οι διακρίσεις και τα μετάλλια σίγουρα μένουν, τα έχεις στο σπίτι κρεμασμένα και θυμάσαι όλες εκείνες τις πολύ ωραίες στιγμές. Οι Εθνικές ομάδες σε επίπεδο εφήβων, νέων κτλ σου χαρίζουν προβολή και αναγνωρισιμότητα και σου δίνουν επίσης μία συγκεκριμένη μπασκετική ταυτότητα. Κερδίζεις το σεβασμό της μπασκετικής πιάτσας, να το πω έτσι απλά. Εμένα με βοήθησαν πολύ στο να καθιερωθώ στην Α1 και να είμαι εδώ που βρίσκομαι. Οι άνθρωποι που βρίσκονται γύρω από την Εθνική ομάδα με βοήθησαν επίσης πάρα πολύ, με στήριξαν στις δύσκολες στιγμές και είναι κάτι που το εκτιμώ πάρα πολύ".

Ενα άλμα στο ΝΒΑ είναι μέσα στους ορίζοντές σου;

"Δεν είμαι ο παίκτης με τα πλούσια αθλητικά προσόντα. Από την άλλη βέβαια έχω πάρει μέρος σε πολλά training camps ακόμα και στις ΗΠΑ. Πήρα την εμπειρία, είδα μία εβδομάδα τους Μπλέιζερς στην προετοιμασία τους. Δεν θεωρώ ότι θα κάνω ποτέ αυτό το άλμα, είναι δύσκολο, αλλά έχω εμπιστοσύνη στο μπάσκετ που παίζω. Αν τεθεί ζήτημα, δεν θα διστάσω. Ξέρω ότι μπορώ να είμαι ανταγωνιστικός. Είναι δυνατόν να απορρίψω το ΝΒΑ σαν σκέψη; Ο εγωισμός είναι τόσο μεγάλος που το να πάω εκεί και να διακριθώ μου αρκεί. Δεν φοβάμαι κανέναν".

Γιατί μέχρι στιγμής κανείς Ελληνας δεν έχει πετύχει εκεί; Τι πιστεύεις;

"Ισως κάποια παιδιά που δοκίμασαν όπως ο Σπανούλης, ο Ρεντζιάς και ο Φώτσης να μην είχαν την υπομονή. Αλλοι δεν ήθελαν να το δοκιμάσουν καν όπως ο Παπαλουκάς και ο Διαμαντίδης. Ο Κουφός είναι άλλη ιστορία, δεν έμαθε το μπάσκετ στην Ελλάδα. Ο Αντετοκούνμπο είναι επίσης άλλη περίπτωση λόγω των εξωπραγματικών προσόντων του. Για τον Παπανικολάου νομίζω ότι είναι στο χέρι του, θα είναι η επόμενη παρουσία της Ελλάδας στο ΝΒΑ".

Αλήθεια πως βλέπεις το θέμα του Αντετοκούνμπο;

"Εχω μία ιδιαίτερη σχέση με τον Γιάννη, μεγαλώσαμε στην ίδια γειτονιά στα Σεπόλια. Πήγαμε στο ίδιο σχολείο όπως και με τον Θανάση, έχω ζήσει με τα παιδιά, είχαν έρθει σπίτι μου πολλές φορές. Του Γιάννη του αξίζει 100% αυτό που ζει. Μπράβο του. Μακάρι όλες αυτές οι δυσκολίες που αντιμετώπισε η οικογένειά του τα προηγούμενα χρόνια να γίνουν ανέσεις. Ολα πάνε καλά μέχρι στιγμής. Είναι τυχερός που θα πάει τόσο μικρός στο ΝΒΑ".

Και τι θα έλεγες σ' αυτός που βάζουν θέμα...ελληνικότητας;

"Δεν το εξετάζω καθόλου αυτό. Το παιδί εδώ γεννήθηκε και εδώ μεγάλωσε. Γιατί να μην είναι Ελληνας; Πιο πολύ Ελληνας είναι ο Καλάθης ας πούμε; Δεν χρωστάει κάτι στην Ελλάδα ο Γιάννης, πέραν του θέματος του διαβατηρίου, στο ΝΒΑ τον επέλεξαν".

Πάντως το ευρωπαϊκό στιλ δείχνει να ταιριάζει περισσότερο στον Ελληνα παίκτη, δεν νομίζεις;

"Ναι, γιατί ο Ελληνας είναι πολύ έξυπνος και πονηρός όταν πρέπει. Ξέρει ότι το ευρωπαϊκό μπάσκετ είναι περισσότερο θέμα τακτικής και γνωρίζει πως να το αντιμετωπίσει".

Δεν έχεις την εντύπωση όμως ότι πολλές φορές οι προπονητές το παρακάνουν με την τακτική;

"Ανάλογα με τον προπονητή. Περιορίζονται τα αθλητικά προσόντα, είναι η αλήθεια. Αλλά εκεί πρέπει να έρχεται η μαγκιά κάθε κόουτς που πρέπει να φτιάχνει ομάδα που θα έχει και τα δικά του χαρακτηριστικά αλλά θα αναδεικνύει και τις αρετές των παικτών του. Ποια ομάδα κατέκτησε την Ευρωλίγκα και δεν έδειξε κάποιος παίκτης το ταλέντο του; Ο Ολυμπιακός πήρε δύο φορές την Ευρωλίγκα, ο Σπανούλης ήταν ο ηγέτης του, έβαζε την μπάλα όποτε χρειαζόταν. Αυτό είναι ταλέντο. Στον Παναθηναϊκό πιο πριν ήταν ο Διαμαντίδης, ο Σάρας, ο Σισκάουσκας. Σύστημα ήταν όλα αυτά; Ο Μποντιρόγκα πιο παλιά έπαιζε με σύστημα; Πρέπει να υπάρχουν και ρόλοι βέβαια. Ο Ολυμπιακός του 2010 δεν μπορούσε να πάρει την Ευρωλίγκα με Κλέιζα, Τσίλντρες και Τεόντσοσιτς. Ποιος θα έπαιρνε στο τέλος την μπάλα;"

Ποιος προπονητής σε βοήθησε περισσότερο στην καριέρα σου, σε ποιον νιώθεις ότι χρωστάς πράγματα;

"Κανένας δεν χρωστάει τίποτα σε κανέναν. Οταν κάποιος φτάνει σ' ένα επίπεδο, το κάνει επειδή δούλεψε ο ίδιος. Εχω συνεργαστεί πολύ καλά και θεωρώ ότι ήταν ο προπονητής που με αξιοποίησε με τον κόουτς Μίσσας στην Εθνική. Δεν είναι τυχαίος προπονητής, είχε δει πολλά πράγματα ως παίκτης και ως τεχνικός. Είναι ωραίο ένας προπονητής να σε γουστάρει τόσο. Από όλους έχω πάρει κάτι πάντως. Από τον Σφαιρόπουλο, τον Μαρκόπουλο, τον Σκουρτόπουλο. Ο Πεδουλάκης μου έδωσε την ευκαιρία στο όνειρο και αυτό κάτι μου λέει. Ακόμα και ο προπονητής στη Β' ομάδα της Ρεάλ με πίστεψε και μου έδωσε τη δυνατότητα να παίξω σε υψηλό επίπεδο".

Ποιους παίκτες είχες ως πρότυπα πιο μικρός;

"Πολλούς παίκτες θαύμαζα. Οταν άρχισα να κάνω τα πρώτα μου μπασκετικά βήματα οι περισσότεροι δεν έπαιζαν στη θέση μου. Μποντιρόγκα, Αλβέρτης, Οικονόμου".

Με του Μποντιρόγκα μοιάζει πάντως το δικό σου το στιλ...

"Και εμένα μου αρέσει να παίρνω την μπάλα στο τέλος και να κάνω τα δικά μου. Μιλάμε όμως για έναν πιο ψηλό παίκτη σε άλλη θέση, ήταν άλλος τύπος μπασκετμπολίστα. Ευτυχώς η νέα γενιά είναι η γενιά των γκαρντ, Διαμαντίδης, Σπανούλης, Ζήσης και Παπαλουκάς".

Αποδέχεσαι την άποψη ότι είσαι πιο κοντά στον τρόπο παιχνιδιού του Σπανούλη;

"Ο Διαμαντίδης και ο Παπαλουκάς είναι πιο κλασικοί πλέι μέικερ. Τον Σπανούλη τον θαυμάζω, ζηλεύω τις εκτελεστικές του δυνατότητες. Προσπαθώ να αφομοιώσω κάποια πράγματα από το παιχνίδι του".

Θα κατέβαινες στον "άσο" για να βρεις ένα πιο ενεργό ρόλο στον Παναθηναϊκό;

"Δεν έχω κανένα πρόβλημα ως προς αυτό, πιστεύω ότι θα μου ταίριαζε. Δεν έχω πρόβλημα να κατεβάσω την μπάλα και να τρέξω το σύστημα. Ισως να μην έχω την υπομονή να περιμένω την εκτέλεση ενός συστήματος μέχρι το τέλος επειδή παίζω περισσότερο με το ένστικτο. Στο μοντέρνο μπάσκετ απαγορεύεται ένας γκαρντ να μην μπορεί να παίξει πλέι μέικερ. Δεν λέω να μοιράζει 10 ασίστ αλλά να οργανώνει καλά, ναι".

Γιατί σου απέδωσαν το χαρακτηρισμό του προβληματικού;

"Για μένα πάνω από όλα είναι η αξιοπρέπεια και ο εγωισμός του καθένα. Και δεν μιλάω μόνο για το μπάσκετ, μιλάω για όλα τα πράγματα. Το μπάσκετ έτσι και αλλιώς είναι μόνο για τέσσερις ώρες κάθε μέρα. Οταν θιχτεί η αξιοπρέπεια και ο εγωισμός μου, ας είναι μπάσκετ, ας είναι εκκλησία, ας είναι ότι θέλει, εκεί τελειώνουν όλα, εκεί ξεκινάει ο Νίκος. Αρα, πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Προβληματικός; Εγώ μπορώ να πω ότι σε όσες οι ομάδες έχω παίξει, οι στόχοι υλοποιήθηκαν και η δική μου πορεία ήταν θετική αν εξαιρέσει κανείς μία σεζόν. Τουλάχιστον έτσι όπως το βλέπω εγώ γιατί άλλοι μπορεί να νομίζουν ότι δεν έκανα το βήμα παραπάνω λόγω του χαρακτήρα μου".

Τι έχει αυτός ο... περιβόητος χαρακτήρας σου;

"Δεν ξέρω, τι να σου πω. Οταν βλέπω κάτι άδικο, αντιδρώ. Οταν λέω αντιδρώ δεν εννοώ κάποια έξαλλη συμπεριφορά που θα δημιουργήσει πρόβλημα. Αλλα πάντως δεν μένω άπραγος. Πάντα μιλάω για περιστατικά μεμονωμένα. Οταν μπαίνω στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, τα δίνω όλα γιατί μ' αρέσει το μπάσκετ. Δουλεύω. Κάποιες στιγμές μπορεί να πήραν και τα μυαλά μου λίγο αέρα με τις επιτυχίες στις Εθνικές ομάδες αλλά αυτό μπορεί να είναι φυσιολογικό".

Πότε μπορεί να θιχτεί η αξιοπρέπειά σου; Δώσε μας ένα παράδειγμα...

"Μπορεί να είναι ένα περιστατικό στην προπόνηση κατά το οποίο ο προπονητής θα βρίσει ένα πιτσιρικά ενώ το λάθος το έχει κάνει ο μεγάλος. Εμένα μ' ενοχλεί αυτό. Μία δύο μπορεί να μην μιλήσω αλλά την τρίτη θα δείξω τη δυσαρέσκειά μου με κάποιον τρόπο. Με κατηγόρησαν που έφτυσα τον Ισπανό αντίπαλό μου στο ευρωπαϊκό των Νέων. Να βάλουμε κάτω πόσα περιστατικά τέτοια έχουν γίνει με παίκτες που είναι είδωλα; Καλή ώρα ο Διαμαντίδης. Και όμως, όταν μιλάς μαζί του νιώθεις ότι είναι ο πιο ταπεινός άνθρωπος. Και είναι πράγματι έτσι. Ο άνθρωπος λέει τα καλύτερα ακόμα και για τον Τεόντοσιτς με τον οποίο είχε εκείνη την αντιδικία. Εμένα πάντως μου αρέσει να βλέπω παίκτες που παθιάζονται με το παιχνίδι και ζουν γι' αυτό. Από εκεί και πέρα δημοσιογράφοι είστε, κάνετε τη δουλειά σας, κρίνετε όπως θέλετε.Το μόνο που θέλω είναι να τα έχω καλά με τη συνείδησή μου. Να τελειώσω την καριέρα μου και να ξέρουν όλοι ότι αυτό που αισθάνθηκα, το είπα. Ο,τι βρέθηκα κάπου μ' αυτό που έχω καταφέρει και μόνο. Να υποκριθώ και να κάνω την πάπια; Δεν πρόκειται να το κάνω. Δεν λέω ότι είναι κακό απλά εγώ δεν το κάνω. Στα 35, όταν θα έχω ολοκληρώσει την πορεία μου, μπορούν να ,ε κρίνουν. Αν θέλει κάποιος να με μάθει περισσότερο, ας έρθει στο ΟΑΚΑ να πάμε για καφέ στο mall δίπλα".

Πως είσαι εκτός των παρκέ;

"Οι στιγμές έξω από το γήπεδο δεν είναι ίδιες. Στο παρκέ έχεις 200 σφυγμούς. Εξω θέλεις να βρεθείς με τους φίλου σου, την οικογένειά σου, την κοπέλα σου. Είμαι ο ίδιος, δεν υποκρίνομαι ποτέ ούτε στο γήπεδο ούτε έξω. Εγώ δεν θα αλλάξω. Εχω αρνητικά στοιχεία στο χαρακτήρα μου αλλά τα θετικά μου μου αρέσουν. Ξερόκεφαλος, οξύθυμος και κυκλοθυμικός μπορεί να είμαι αλλά από τη στιγμή που δεν δημιουργώ πρόβλημα στους κοντινούς μου ανθρώπους, δεν υπάρχει θέμα. Αν με γουστάρουν αυτοί, οι άλλοι μου περισσεύουν".