O Nίκος Οικονόμου στο Contra.gr

Ολη η συνέντευξη

Εχει κάτι το ιδιαίτερο η προετοιμασία για τα φάιναλ φορ;

O στόχος όλων αυτών των ομάδων είναι να φτάσουν στο φάιναλ φορ. Για να φτάσει εκεί υπάρχουν πολύ πιο δύσκολα παιχνίδια, άλλωστε δεν μπορείς να πας κατευθείαν στο φάιναλ φορ. Από εκεί και πέρα το βλέπεις παιχνίδι-παιχνίδι. Ο ημιτελικός βέβαια είναι πάρα πολύ σημαντικός, σ' αυτήν την αναμέτρηση επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους όλες οι ομάδες. Οσο πιο έτοιμος είσαι, τόσο περισσότερες πιθανότητες έχεις.

Αντιμετώπισες τον Ολυμπιακό δύο φορές σε ημιτελικό στο Τελ Αβίβ και στη Σαραγόσα. Δεν υπήρχε στα δικά σας χρόνια τρομερή ένταση;

Μήπως και στο Βερολίνο τo 2009 δεν υπήρχε ένταση;. Πάντα υπάρχει μεγάλη πίεση σ' αυτά τα παιχνίδια. Φαντάσου τι γίνεται όταν παίζουν δύο ομάδες με τόσο μεγάλη κόντρα. Γι' αυτό δεν κατάφερε ποτέ καμία ελληνική ομάδα να κατακτήσει το τρόπαιο επιβιώνοντας από εμφύλιο ημιτελικό. Τα κατάφερε μόνο ο Παναθηναϊκός στο Βερολίνο. Είναι μία ομάδα πλέον που έχει ξεφύγει σε άλλο επίπεδο.

Εύχεσαι να βγει ένας ελληνικός τελικός φέτος;

Φυσικά και θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον. Δεν νομίζω βέβαια ότι θα βοηθήσει σε τίποτα το ελληνικό μπάσκετ αλλά για το πρεστίζ αυτών των δύο ομάδων θα είναι πολύ σημαντικό.

Γιατί λες ότι δεν θα βοηθήσει το ελληνικό μπάσκετ;

Δεν νομίζω ότι ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός αντιπροσωπεύουν το ελληνικό μπάσκετ. Είναι κάτι διαφορετικό αυτές οι δύο ομάδες σε σχέση με τους υπόλοιπους. Ουσιαστικά στο ελληνικό πρωτάθλημα οι υπόλοιποι προπονούν τους δύο μεγάλους. Ωστόσο το πρωτάθλημά μας παραμένει πολύ σκληρό. Οταν έπαιζα εγώ βέβαια ο ανταγωνισμός ήταν πολύ μεγαλύτερος, υπήρχαν πολλές μεγάλες ομάδες, καμία σχέση με σήμερα. Τώρα ξέρουμε από πριν ποιες ομάδες θα παίξουν στον τελικό του Κυπέλλου και στον τελικό του πρωταθλήματος.

Τι περιμένεις από το φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης, θα το παρακολουθήσεις;

Αν μου το επέτρεπαν οι υποχρεώσεις, θα ήμουν και εγώ στην Κωνσταντινούπολη. Αποφάσισα όμως να δώσω λίγο χρόνο στην οικογένειά μου. Πιστεύω ότι σ' αυτό το φάιναλ φορ θα γίνει μία έκπληξη, δεν θα εξελιχθούν τα πράγματα όπως τα προβλέπουν οι περισσότεροι.

Αλήθεια τι είχε γίνει στο Τελ Αβίβ το 1994; Είχες πράγματι πανηγυρίσει την ήττα του Ολυμπιακού;

Ηταν άλλες οι εποχές. Εγώ απλώς κάθισα στην εξέδρα των οπαδών του Παναθηναϊκού μαζί με τον Φραγκίσκο Αλβέρτη για να δούμε τον τελικό. Δεν έκανα τίποτα άσχημο και δεν με είδε κανείς να κάνω τίποτα άσχημο. Δεν ξέρω πραγματικά πως προέκυψε αυτό.

Φαντάζομαι ότι η καλύτερη στιγμή σου ήταν η κατάκτηση του τίτλου του 1996. Την τελευταία φάση την σκέφτεσαι καθόλου;

Η καλύτερη στιγμή ήταν σίγουρα το Παρίσι. Φυσικά και δεν έμεινα στην τελευταία φάση,μόνο ο Στόικο θα πρέπει να την θυμάται καρέ-καρέ. Σ' εμένα έχει μείνει η κατάκτηση του τροπαίου και όλα αυτά που ζήσαμε. Οταν μπήκαμε στο "Μπερσί" και είδαμε τόσο κόσμο, μείναμε άναυδοι. Σαν να παίζαμε στο ΟΑΚΑ. Ενας φανταστικός κόσμος τότε, ακόμα και την Πέμπτη ερχόταν κόσμος στο Παρίσι.

Αλήθεια είχε τύχει να σε αποδοκιμάσει ή να σε προπηλακίσει κάποιος στο δρόμο;

Φυσικά.

Και εσύ πως αντιδρούσες;

Πλακωνόμουν. Ημουν νέος, δεν είχα φτάσει ακόμη στην ωριμότητα. Αργότερα βέβαια στα 29 και 30 μου χρόνια άρχισα να βλέπω τα πράγματα διαφορετικά και να απολαμβάνω περισσότερο το παιχνίδι. Από το ευρωμπάσκετ του '89 που φτάσαμε στην κορυφή με την Εθνική ομάδα Παίδων μέχρι να φτάσω στα 30 σχεδόν δεν μπορώ να πω ότι το απόλαυσα. Δεν μου το επέτρεπε η πίεση.

Τερμάτισες πριν από λίγες ημέρες τη συνεργασία σου με τον Ικαρο. Θα συνεχίσουμε να σε βλέπουμε στους πάγκους;

Θέλω να δουλέψω και περιμένω προτάσεις. Ο κόουτς Σκουρτόπουλος μου άνοιξε την πόρτα της Α1 και τον ευχαριστώ πολύ γι' αυτό. Το λέω γιατί χτύπησα και άλλες πόρτες αλλά δεν βρήκα ανταπόκριση.